Czy fotograf ślubny podlega pod regulacje RODO?

W jednym z wcześniejszych artykułów pisałam o przetwarzania wizerunku w kontekście nowych przepisów o ochronie danych osobowych (patrz: TUTAJ). W tamtym wpisie omawiałam kwestię wykorzystania czyjegoś wizerunku od strony prawa autorskiego i wyjątków w nim przewidzianych, co do konieczności uzyskania zgody od osoby fotografowanej.

Okres wiosenno-letni sprzyja ślubom, a co się z tym wiąże większej pracy fotografów. I w związku z tym u czytelników – fotografów pojawiło się pytanie, co z fotografią ślubną? Czy można robić zdjęcia gości? Jeśli tak, to czy należy brać od nich zgodę?

Dlatego dzisiaj spróbuję odpowiedzieć na kilka wątpliwości, jakie wiążą się z fotografią ślubną, lub innych imprez robionych na zlecenie, w kontekście RODO.

Dane biometryczne

Zacznę od wyjaśnienia pojęcia „dane biometryczne”, gdyż będzie to kluczowe dla zrozumienia zasad obowiązujących przy przetwarzaniu danych osobowych.

Rozporządzenie w art. 4 pkt 14 definiuje dane biometryczne jako dane osobowe, które wynikają ze specjalnego przetwarzania technicznego, dotyczą cech fizycznych, fizjologicznych lub behawioralnych osoby fizycznej oraz umożliwiają lub potwierdzają jednoznaczną identyfikację tej osoby, takie jak wizerunek twarzy  lub dane daktyloskopijne.

Fotografie objęte są definicją danych biometrycznych i tutaj nie ma żadnych wątpliwości. Wizerunek – twarz osoby, pozwalają na identyfikację osoby. Pozostaje pytanie, w jaki sposób dochodzi do identyfikacji? Czy fotograf robiąc zdjęcie ciotecznej babci ze strony panny młodej jest w stanie zidentyfikować tą konkretną osobę jako Annę Nowak?

RODO posługuje się zwrotem „specjalnego przetwarzania technicznego”. Zatem nie każde przetwarzanie czyjegoś wizerunku będzie rozumiane jako przetwarzanie danych biometrycznych omówionych w przytoczonym przepisie.

Wyłączenia spod RODO

Nie każda fotografia podlega rygorom RODO (przetwarzanie danych szczególnej kategorii).

Wytłumaczenie można znaleźć w motywie 51 preambuły. Zgodnie z nim, przetwarzanie fotografii nie powinno zawsze stanowić przetwarzania szczególnych kategorii danych osobowych, gdyż fotografie są objęte definicją „danych biometrycznych” tylko w przypadku, gdy są przetwarzane specjalnymi metodami technicznymi, umożliwiającymi metodami technicznymi jednoznaczną identyfikację osoby fizycznej lub potwierdzenie tożsamości.

Fotografia może być daną osobową tylko wówczas, gdy umożliwia identyfikację profesjonaliście.

Natomiast fotograf nie dokonuje takiej weryfikacji gości weselnych przy użyciu specjalnych metod technicznych.

Umowa z fotografem

Podstawą do przetwarzania danych prze fotografa ślubnego jest umowa, jaka łączy go z młodą parą na wykonanie sesji fotograficznej ślubu, wesela, w plenerze.

Nie ma tutaj znaczenia, czy goście nowożenców będą ustawiać się do zdjęcia, czy będą to niepozowane zdjęcia w czasie imprezy.

Warto, aby fotograf zadbał o odpowiednie postanowienia umowne, m.in.

• kto będzie robił zdjęcia
• jaki jest zakres zdjęć (przetwarzania danych)
• w jakim celu będą wykonywane
• jak długo będą przetwarzane dane
• wypełnić obowiązek informacyjny co do administratora danych.

Czy można robić zdjęcia gościom weselnym?

Na to pytanie można odpowiedzieć pytaniem. Po co taka pamiątka ślubna, jeżeli zabraknie gości weselnych na zdjęciach?

Na podstawie umowy fotograf jest uprawniony do fotografowania całego wydarzenia, jakim jest ślub, w tym gości weselnych. Pod warunkiem, że nie będą one później przekazywane innym osobom, poza tym, z którymi zawarł umowę (czyli para młoda).

Inaczej to już wygląda, jeżeli fotograf chce wykorzystać poszczególne zdjęcia w celach promocyjnych, marketingowych, na przykład umieścić na stronie internetowej lub profilu w mediach społecznościowych.

Wówczas wchodzą przepisy wynikające z prawa autorskiego (patrz: WCZEŚNIEJSZY WPIS).

Warto jednocześnie pamiętać, że zgodnie z RODO na administratorze danych ciążą pewne obowiązki, chociażby obowiązek informacyjny.

I ten obowiązek dotyczy także fotografów.

Dlatego zawierając umowę fotograf powinien poinformować m.in., kto jest administratorem danych (on), w jakim celu przetwarza (realizacja umowy), przez jaki okres (do czasu wykonania usługi, do czasu upływu przedawnienia roszczeń z umowy), jakie prawa ma klient (złożenia sprzeciwu, żądania zaprzestania).

Przekazanie wykonanych zdjęć

Jeszcze inną kwestią jest sposób przekazania zdjęć. Zdarza się, że fotograf przekazuje wydruki zdjęć już po obróbce. W ten sposób chce się zabezpieczyć przed ingerencją klientów w zdjęcia.

Niektórzy przekazują na płytce lub kod dostępu do serwera z wykonanymi zdjęciami. Tutaj ryzykiem jest dalsze rozpowszechnianie zdjęć przez klienta w sposób niekontrolowany.

Warto, aby fotograf w przyjętych u siebie procedurach opisał, w jaki sposób będzie przetwarzał dane osobowe, jakie ryzyko istnieje i jakie skutki będzie to ryzyko naruszenia ochrony danych niosło ze sobą.

Podsumowując

Dane biometryczne to dane, które:

1) wynikają ze specjalnego przetwarzania technicznego,

2) dotyczą cech fizycznych, fizjologicznych lub behawioralnych osoby fizycznej; oraz

3) umożliwiają lub potwierdzają jednoznaczną identyfikację tej osoby, takie jak wizerunek twarzy lub dane daktyloskopijne.

Fotografie są objęte definicją „danych biometrycznych” tylko w przypadkach, gdy są przetwarzane specjalnymi metodami technicznymi, umożliwiającymi jednoznaczną identyfikację osoby fizycznej lub potwierdzenie jej tożsamości.

Są to zatem informacje pozwalające zidentyfikować osobę na podstawie jej unikalnych cech biologicznych, dokonane poprzez porównanie ich zapisu z bazy danych z nową próbką i określenie czy są identyczne.

Fotograf ślubny nie ma takich narzędzi.

Zatem podstawą do wykonywania zdjęć ślubnych będzie umowa łącząca go młodą parą. W ramach niej będzie mógł fotografować zarówno młodą parę, jak i gości weselnych.

Jeżeli zaś fotografie pokazują osoby, które są głównym tematem zdjęć, to na ich rozpowszechnianie powinien uzyskać zgodę.