Informacja o wysokości pensji jest czy nie jest informacją publiczną?

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie orzekł, że informacja o wynagrodzeniach pracowników sądów, zarówno wykonujących funkcje publiczne jak i nie wykonujących tych funkcji, należy do kategorii spraw o znaczeniu publicznym, skoro wiąże się ze sposobem gospodarowania środkami, stanowiącymi majątek publiczny.

Spełnia tym samym przesłanki uznania jej za informację publiczną.

Wysokość zarobków jako dobro osobiste

Jak powszechnie przyjmują sądy, wiadomości o wysokości zarobków stanowią dobro osobiste pracownika w wobec tego, do informacji o wynagrodzeniach pracowników nie wykonujących funkcji publicznych, ma zastosowanie zasada ochrony prywatności osoby fizycznej przed ich ujawnieniem w trybie dostępu do informacji publicznej.

Udostępnienie tych informacji wbrew woli pracownika naruszałoby jego prawo do ochrony dóbr osobistych a więc chronionej sfery prywatności. W tym zakresie uznać należy prymat prawa do ochrony sfery prywatności nad jawnością działania władz publicznych.

Stan faktyczny

W dniu 4 listopada 2013 r. Skarżący M. P. skierował do Prezesa Sądu Okręgowego za pośrednictwem poczty elektronicznej wniosek o udzielenie informacji o wysokości wynagrodzeń zasadniczych asystentów sędziów, pozostałych urzędników i pracowników Sądu Okręgowego, osobno dla każdej z tych osób, z pominięciem danych osobowych, według stanu na dzień 31 sierpnia 2013r.

Wniosek ten zyskał częściową akceptację Prezesa Sądu Okręgowego i po złożeniu oświadczeń od części pracowników wyrażających zgodę na ujawnienie wysokości ich wynagrodzenia zasadniczego, taka informacja została wnioskodawcy przekazana pismem z dnia 3 stycznia 2014 r.

Natomiast decyzją Prezes SO odmówił wnioskodawcy udostępnienia informacji publicznej w zakresie ujawnienia wynagrodzenia zasadniczego pracowników zatrudnionych na stanowiskach: audytora wewnętrznego, administratorów systemu informatycznego, informatyków, inspektorów ds. biurowości, głównego księgowego, zastępcy głównego księgowego, specjalisty ds. pracowniczych, sprzątaczek, portierów, starszej księgowej, telefonistki.

Od powyższej decyzji Skarżący wniósł odwołanie.

Prezes Sądu apelacyjnego rozpatrując odwołanie utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Prezesa Sądu Okręgowego. Skarżący M. P. skierował skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie.

Stanowisko Sądu

• Skarżący M. P. uzyskał częściowo od Prezesa Sądu Okręgowego żądaną informację publiczną obejmującą 135 pozycji wysokości wynagrodzenia przyporządkowaną do stanowiska zajmowanego przez pracownika w Sądzie Okręgowym,
• co prawda prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy, ale nie dotyczy to informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji, oraz przypadku, gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnują z przysługującego im prawa,
• informacje o wynagrodzeniu należy zaliczyć do sfery prywatności zatrudnionego pracownika,
• wiadomości o wysokości zarobków stanowią dobro osobiste pracownika w rozumieniu art. 23 i art. 24 Kodeksu cywilnego i wobec tego, do informacji o wynagrodzeniach pracowników nie wykonujących funkcji publicznych ma zastosowanie zasada ochrony prywatności osoby fizycznej przed ich ujawnieniem w trybie dostępu do informacji publicznej,
• w przypadku braku zgody osoby niewykonującej funkcji publicznych na udostępnienie informacji o uzyskiwanym wynagrodzeniu, żądane przez wnioskodawcę dane nie mogą zostać przez organ udostępnione,
• udostępnienie wbrew woli pracownika naruszałoby jego prawo do ochrony dóbr osobistych a więc chronionej sfery prywatności,
• dla przepisów o ochronie prawa jednostki do prywatności nie ma znaczenia źródło pozyskania wiedzy o tej samej wysokości zarobków w danej grupie stanowisk pracowniczych. Już sama ewentualność nabycia tej wiedzy, nakazywała Organom odmówić dostępu z powodu prymatu prawa do ochrony sfery prywatności pracowników Sądu Okręgowego nad jawnością działania władz publicznych.

orzeczenie: wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 9 maja 2014 r., sygn. II SA/Rz 248/14 (prawomocne)